Hanneke Schulz deed haar studie medicijnen in Nijmegen, waar zij haar man Alexander leerde kennen. Mede doordat zij een goede vrije school zochten voor hun kinderen kwamen ze in Zutphen terecht. Hanneke is Arts voor Verstandelijk Gehandicapten (AVG). Eenmaal in Zutphen raakte ze meer bekend met de antroposofie en nam zij contact op met de antroposofische zorginstelling DeSeizoenen met de vraag of zij een AVG konden gebruiken. Zij kon in Overkempe (Olst) en Verdandi (Zutphen en Loenen) aan het werk. De bestuurder van DeSeizoenen was enthousiast dat zij ook de interdisciplinaire basismodule bij de Academie Antroposofische Gezondheidszorg wilde gaan volgen.
Hanneke heeft afgelopen zomer de interdisciplinaire basismodule met goed gevolg afgerond. Ik spreek met haar over haar ervaringen.
”Het begint heel overweldigend, de interdisciplinaire basismodule. We zijn als reguliere arts opgeleid om met een bepaalde bril naar problemen te kijken. Ineens worden er totaal andere manieren van kijken naar de wereld geïntroduceerd. Je verkent onder andere het gebied van de driegeleding, van de viergeleding en de embryologie.”
“Je ‘oude’ referentiekader wordt compleet weggeblazen. Daarna blijkt eigenlijk pas hoe mooi deze antroposofische benaderingswijze het reguliere ondersteunt. Het zet deze zeker niet aan de kant, maar vult aan. Als het nodig is wordt er reguliere medicatie ingezet. Met name in preventieve zin en op het gebied van algeheel welbevinden schept de antroposofie nieuwe mogelijkheden. Het kan processen ondersteunen, zoals b.v. het immuunsysteem om de weerstand te verhogen. Waarmee het soms lukt om steeds terugkerende blaas- of oorontstekingen minder vaak terug te laten komen. Of het kan via ritmische massage meer rust brengen, waardoor de bloeddruk kan dalen of er minder onrust bestaat. Hierdoor zie je dat er soms net wat minder reguliere medicatie ingezet hoeft te worden.”
Hoe heb je het onderwijs in de basismodule ervaren?
“Het onderwijs is best intensief, je krijgt veel informatie in de 2 dagen per maand dat je les hebt. Ook omdat veel dingen die ik te horen kreeg nieuw voor mij waren en zoals ik al aangaf, me een heel andere kijk op de wereld gaven. Doordat er sprake is van zogenaamd ‘ademend’ onderwijs zijn de dagen wel goed vol te houden. De theorie en praktisch of kunstzinnig werken wisselen elkaar af. Daardoor waren we niet de hele dag met ons hoofd bezig, maar was er ook tijd om het gehoorde te verwerken. Je doet zo ook ervaring op met de verschillende therapieën die in de antroposofische zorg kunnen worden ingezet.
Je zit in een vaste groep met mensen uit verschillende disciplines. Ik keek er altijd naar uit om weer samen met de groep aan een opleidingsdag deel te nemen.”
Hoe beviel het interdisciplinaire karakter van de opleiding?
“Het is heel fijn om met verschillende disciplines bij elkaar zo’n opleiding te volgen. Je krijgt meer gevoel voor bijdragen en struikelblokken van andere professionals. Behalve dat we ook veel van elkaar konden leren is het voor de praktijk ook heel zinvol om te weten hoe de collega’s uit andere disciplines te werk gaan.
Om ook het specifieke en eigene van een bepaald beroep aandacht te geven was er elke opleidingsdag een beroeps specifiek uur. In mijn geval betekende dat dus, dat ik in dit uur met collega-artsen de vertaalslag zocht naar onze dagelijkse praktijk. We werkten ook andersom. Dan gebruikten we casuïstiek uit de praktijk, om met de antroposofische bril(len) te bekijken. Dat heeft een zinvolle bijdrage geleverd aan de vraag: ”Wat kan ik ermee in de praktijk?”
Wat betekende het leerproces voor jou persoonlijk?
“Het is een intensief leerproces. Dat komt niet alleen door het volgen van de lessen, of door het lezen van de literatuur. Maar je gaat met anderen in gesprek over hoe zij het zien. En iedere persoon kan het anders uitleggen. Daar moet jij je toe verhouden. Dat maakt het intensief, maar ook ontzettend boeiend. Er is niet één antroposofie. Dat is soms het ingewikkelde, maar ook het mooie. Daarom kan ik moeite hebben met mensen die een starre antroposofische mening willen doordrukken. Ik zie dat daardoor soms een andere benadering, b.v. vanuit de reguliere geneeskunde, wordt afgekeurd. Daarin wordt verbreding van de antroposofie tegengewerkt. Dit heeft invloed op hoe mensen bekend zijn met antroposofie en het beeld wat ze ervan hebben. Dat is jammer, want het is ontzettend breed, het biedt veel verschillende therapieën en is volgens mij een mooie aanvulling op de reguliere geneeskunde.”