De antroposofie is Freek Rijvers niet vreemd. Hij had een pleegbroer die niet meekon in het reguliere onderwijs, en om deze reden op de vrije school belandde. Toen hij een jaar of 16 was bezocht hij met lichamelijke klachten een antroposofische arts. Die zei: “Het hoort er nu bij in jouw leven, je moet er even doorheen.” Freek had zelf ook dit gevoel en werd hierin bevestigd.

In zijn opleiding tot fysiotherapeut, volgde hij een module ritmische massage. De techniek die hij daar leerde, was nieuw voor hem. Het maakte indruk.
‘Het antroposofische’ bleef op de achtergrond zijn interesse hebben. Maar hij deed na zijn studie eerst een master psychosomatische fysiotherapie. Toen hij het diploma op zak had, meldde hij zich aan voor de interdisciplinaire basismodule van de Academie voor Antroposofische Gezondheidszorg

Ecce Homo

Freek: “Vanaf dag 1 viel er voor mij veel op zijn plaats. Ecce Homo, “Zie de Mens”, vat dit gevoel goed samen. Ik streef het ook na in mijn praktijk! (Fysio Attent; mensenwerk met aandacht, DM). Om mee te kunnen bewegen met mensen, is het nodig dat je iemand kan zien zoals hij is. Mijn vertrekpunt is de mens zelf; het individu en niet de methode of de diagnose. Om dit te kunnen moet je goed kijken naar de persoon die je voor je hebt. In de opleiding krijg je tools waarmee je je ‘zien’ kan scherpen (de fenomenologie). Ook krijg je brillen – bijvoorbeeld het 3-,4-en zevenledig mensbeeld- aangereikt waarmee je je ‘kijken’ bewust richting kan geven. Ik vind het ook van grote meerwaarde om mensen en hun klachten te leren begrijpen vanuit hun biografie. Dat betekent voor mij onder andere, dat ik processen probeer te begrijpen vanuit het verloop van iemands biografie.”

Cliënt zelf betekenis van klachten laten vinden

“In mijn reguliere opleidingen heb ik geleerd om vanuit een hypothese gericht te werken naar een conclusie. Soms is dit natuurlijk prima. Maar het kan er – zeker bij een meer gecompliceerd (psychosomatisch) klachtenpatroon- toe leiden dat je meer bezig bent te kijken of je eigen gedachten kloppen, dan dat je gericht bent op het wezen van de ander.
Als je vanuit het 3-, 4- of 7 ledig mensbeeld vertrekt, geeft dat kleur en diepte aan datgene waar je naar kijkt. Je kunt vanuit het eigene van de persoon, een beeld proberen op te bouwen van een klachtenpatroon dat onverklaarbaar lijkt. En op deze wijze kan je iemand hiervan zelf de betekenis laten vinden. Het is mooi als iemand de samenhang in zijn leven hierdoor zelf kan ontdekken. Afhankelijk van de persoon die ik voor mij heb, breng ik hierbij het mensbeeld meer of minder expliciet ter sprake.”

Het complementaire pad

“De doelstelling van een behandeling hoeft niet anders te zijn dan hoe je dat regulier zou omschrijven. De weg waarlangs openbaart zich in vele mogelijkheden als je het complementaire pad kiest. In dit pad kan ik wat betekenen.”

Interdisciplinair leren

“Het heeft een grote meerwaarde om interdisciplinair te leren. Je komt erachter in welke verschillende kaders collega’s uit andere disciplines denken. Je krijgt gevoel voor de reikwijdte van het gebied waarin andere professionals opereren, en de opgaven die hierin voor deze professionals aan de orde zijn.”

De manier van kijken

“De manier van kijken heeft me veel gebracht. Die is hier heel breed. Het geeft een goede, alomvattende basis. Het heeft mijn visie op de Gezondheidszorg en zelfs van het leven verdiept.
De biografische wetmatigheden hebben mij in de opleiding het meest gefascineerd. Daar heb ik ook mijn eindpresentatie aan gewijd. Ik ontwikkelde steeds meer gevoel bij hoe bijzonder de ontwikkeling van de mens is. Hoe die is opgebouwd uit verleden, heden en toekomst. Welke processen een mens doormaakt voor hij hier op aarde incarneert, en hoezeer de levensopdracht leidend is in de levensomstandigheden. En wat er met de mens gebeurt als hij deze aarde weer verlaat. Al deze inzichten geven bodem aan wat ik doe.”

“Natuurlijk is het aan mij om deze inzichten te vertalen naar het omgaan met mijn patiënten in mijn dagelijks werk als psychosomatisch fysiotherapeut. Om mij hier verder in te verdiepen ga ik deelnemen aan de opleiding Antroposofische fysiotherapie.
En ook al heb ik deze opleiding nog niet doorlopen, ik merkte op een gegeven moment dat ‘het’ nu al zo in mijn vingers zit, dat het doordruppelt in mijn handelen.”

‘Ecce Homo’

In het hart weeft het voelen.
In het hoofd straalt het denken
In de leden werkt het willen.

Wevend in ’t stralen,
werkend in ’t weven,
stralend in ’t werken:
dat is de mens.

Rudolf Steiner