Bij Quintella Eisselin ( 37)  loopt ‘zorgen voor’ al van jongs af aan als een rode draad door haar leven. Toen zij 5 jaar was, kreeg haar moeder meerdere herseninfarcten. Al jong had Quintella daardoor in het gezin al dagelijks diverse huishoudelijke taken. De zorgbehoefte van haar moeder maakte dat de ouder-kind rol werd omgedraaid.
Daardoor heeft zij waarschijnlijk, zoals ze zelf zegt, haar gevoeligheid ontwikkeld om de behoeften van een mens die zorg vraagt, goed aan te voelen. En daarnaar goed te handelen.

Hoe ben je bij Skillz terecht gekomen?

“Ik ben als vrijwilliger begonnen bij Scorlewald, en heb snel daarna het aanbod voor een baan gekregen. Scorlewald heeft mij de gelegenheid geboden een MZ opleiding te volgen. Die kans heb ik met beide handen aangegrepen.
Ik wilde mijn opleiding niet bij het ROC volgen, hun aanbod sloot onvoldoende bij mij aan.
Ik wilde heel graag een opleiding waarin de antroposofische visie centraal staat. De antroposofische waarden van goede zorg zijn mij op het lijf geschreven. Ik vind eigenlijk ook dat iemand die op Scorlewald werkt, vanuit de antroposofie opgeleid moet worden. Ik ben hiernaar gaan zoeken, en ik was blij dat ik het bestaan van Scillz ontdekte.”

Wat heb je vervolgens gedaan?

“Ik heb contact gezocht en een motivatiebrief geschreven. Ik werd uitgenodigd en geschikt bevonden. Ik zit goed op mijn plek; het is thuiskomen voor mij. Ik wist van tevoren dat ik onderaan de berg stond, en dat het een hele klim zou worden. Maar ook een hele uitdaging.
Ik heb het heel gedisciplineerd aangepakt, hield een studieritme aan van 10 uur per week, netjes ingepast in mijn (drukke) werk en privéleven.”

Wat vond je fijn aan de opleiding?

“Het was elke woensdag een feestje om naar Zeist te gaan. Ik heb genoten van de docenten. Bijvoorbeeld van Frans Kamp, een fijne arts die heel mooi kan vertellen over de menskunde. En van Truida de Raaf, met haar expertise op het gebied van hechting en de lessen over het spiegelen van de levenslijn. En zo waren er zoveel inspirerende docenten, die ieder vanuit hun achtergrond en expertise een bepaalde invalshoek behandelden.“

Wat heeft het jou in zijn geheel gebracht?

“Ik ervaar deze opleiding als een bevestiging. Een bevestiging van dat wat ik in mij meedraag, wat ik wil uitdragen, en vanuit waar ik wil werken. En dat ik het kan, dat ik wat ik doe goed doe. Het gaat verder dan persoonlijke vaardigheid, het is het totaal van alles wat mijn persoon gevormd heeft, mijn levenservaring. Het bevestigt mijn persoonlijke groei. Dat is fijn. Ik had het kennelijk nodig, die bevestiging.”

Wat heb je in de opleiding geleerd, dat je 1 op 1 kan toepassen in je werk?

“Feitelijk waarnemen, dat kon ik zo meenemen naar mijn team. De kennis over de helende omgeving maakte dat ik het initiatief kon nemen de witte muren van een kamer van een bewoner in een passende kleur groen te gaan schilderen. Samen met de bewoner ben ik aan de slag gegaan. Wij veranderden de inrichting. Het werd een harmonieus geheel waar de bewoner heel blij mee was.”

Hoe kijk je naar je professionele toekomst?

“ Sinds augustus van dit jaar ben ik persoonlijk begeleider van twee cliënten van het woonhuis Soltane. Voor nu ga ik daar helemaal voor.
In de toekomst zou ik mij bezig willen houden met de stervensbegeleiding van bewoners. Zoals het ook belangrijk is om bij geboorte te worden begeleid, is het mijns inziens ook zeer belangrijk om tijdens een stervensproces te worden begeleid. Daarom zou ik me willen ontfermen over bewoners van Scorlewald die deze transformatie ondergaan.”